Jump to content

Ժամանակակից հողագործություն/Պարարտանյութեր

Վիքիգրքեր-ից

Բոլոր բույսերը աճելու համար 17 անհրաժեշտ տարր կարիք ունեն, որպեսզի աճեն և զարգանան և իրենց ամբողջական գենետիկական ներուժն օգտագործեն։ Այս 17 տարրերից 14-ը բույսնստանում է հողից՝ արմատների միջոցով, իսկ մնացյալ 3 տարրերը՝ կարբոնը, թթվածինը և ջրածինը ստանում է օդից և ջրից։

Ամեն բույս այդ տարրերի տարբեր չափ պետք ունի, և պարարտանյութի ճիշտ ընտրությունը կօգնի տվյալ բույսին ապահովել

Առաջին կարգի մշակաբույսերի անհրաժեշտ սնուցիչներ

[խմբագրել]

Առաջին կարգի սնուցիչներին են պատկանում երեք տարր՝

  • Ազոտ - Առաջին կարգի սնուցիչների մեջ, ազոտը ամենակարևորն է, քանի որ անհրաժեշտ է սպիտակուցների կազմելու համար, որոնք օգտագործվում են բոլոր կենդանի հյուսվածքներում։ Երկրի մթնոլորտի 78%-ը կազմված է ազոտից, սակայն բույսերից որոշները չեն կարող ազոտն ուղղակի օդից ստանալ։ Հողի ազոտի 98%-ը ևս այլ բույսերի և այլ օրգանական նյութերի նեխումից է, որն ուղղակիորեն չի կարող օգտագործվել կենդանի բույսերի կողմից։ Նախքան բույսերի կողմից գործածելի դառնալը պետք է նեխող բակտերիաները «հանքայնացում» կոչվող գործընթացով ազոտը միավորեն թթվածնի և ջրածնի հետ։
  • Ֆոսֆոր - Բույսերում ֆոսֆորի կատարած ամենամեծ դերը բույսի լուսինթեզում (ֆոտոսինթեզում) է։ Ֆոսֆորը նաև կարևոր է բույսերի շնչառության, բջիջների աճի, բաժանման, էներգիայի պահպանման, և էներգիայի փոխանցման համար։

Ֆոսֆորը նաև հեշտորեն բույսի ներքևի (հին) մասերից կարող է փոխանցվել նոր մասեր։ Այդ պատճառով էլ հողագործները սովորաբար հեշտությամբ կարող են բույսի հին մասերը ուսումնասիրելով իմանալ արդյոք ֆոսֆորի պակաս կա թե ոչ։

  • Կալիում -

Երկրորդ կարգի մշակաբույսերի անհրաժեշտ սնուցիչներ

[խմբագրել]

Կալցիում, մագնեզիում, և ծծումբ

Երրորդ կարգի մշակաբույսերի անհրաժեշտ սնուցիչներ

[խմբագրել]

Մանրասնուցիչները երրորդ կարգի մշակաբույսերի անհրաժեշտ սնուցիչներ են։ Բույսերը դրանց այնքան կարիք չունեն, ինչքան առաջին և երկրորդ կարգի սնուցիչներին, սակայն առանց դրանց էլ երկար չեն ձգի։

Այս խմբին են պատկանում 8 տարր՝ բորը (B), քլորը (CL), պղինձը (Cu), երկաթը (Fe), մանգանը (Mn), մոլիբդենը (Mo), նիկելը (Ni), և ցինկը (Zn)։ Սրանցից սովորաբար բորը, պղինձը, ցինկը և մանգանն են սակավ լինում բույսերի աճի համար։

Հանքանյութերի պակասություններ

[խմբագրել]
Դալկախտը (քլորոզը) տերևի վրա

Տարբեր բույսեր տարբեր չափով հանքային նյութերի կարիքն ունեն։ Եթե այդ հանքանյութերի նրանց չհասնեն, նրանց մոտ կարելի է գաճաճություն, գույնի փոփոխում, և այլ խնդիրներ առաջանան։ Հողի թթվայնությունը ազդում է բույսերի համար տարբեր հանքային նյութերի պիտանիության վրա․ օր․՝ հիմնային հողերում կարող է երկաթի ներծծման դժվարության պատճառով բույսի մոտ երկաթի պակասություն առաջանա։ Որոշ հանքային նյութերի պակասության նշաններից մեկն է տերևների դեղնությունը, որը կոչվում է դալկախտ (քլորոզ), և քլորոֆիլի պակասությունից է առաջանում․ քլորոֆիլի պակասությունը երկաթի, մագնեզիումի, կամ ցինկի պակասությունից կարող է առաջանալ։

Բույսերի համար անհրաժեշտ տարրերի պիտանիությունն ըստ հողի թթվայնության (ՓեՀաշի)։ Բույսերի մեծ մասի համար իդեալ հողի թթվայնությունը 5.5-6.5 շրջանում է։

Ծառերի մոտ առավել առկա են ազոտի, երկաթի, մագնեզիումի, մանգանի, և ցինկի պակասությունը։ Մյուս հանքանյութերի՝ մոլիբդենի, պղնձի, քլորի, նիկելի և բորի պակասությունը առավել հազվադեպ են առաջանում, քանի որ սովորաբար հողում դրանք բավականաչափ առկա են լինում։

Հանքանյութերի պակասության խնդիրների ժամանակ, երբ պարզ չէ թե որ նյութն է պակաս և բույսին պետք, ամենալավ ճանապարհը այն է, որ հողի և տերևների նմուշներ ուղարկվեն տարրալուծարան՝ թեստի հանձնվելու և պակաս հանքանյութ(եր)ը գտնելու համար։ Նույսնիկ ծառաբանները այս դեպքերի մեծ մասնում միայն բույսը զննելով ախտորոշում չեն կատարում, այլ հենվում են տարրալուծարանային թեստերին վերջնական որոշումը տալու համար։

Հողի պիտանի հանքանյութերի պակասություններ
Պատկեր Հանքանյութի պակասություն Նշաններ
Ազոտ Տերևներն ամբողջությամբ դեղնում են և բույսը նորմալից ավելի փոքր է։ Որոշ բույսերում տերևները կարմիր կամ մանուշակագույն են դառնում։ Գաճաճություն է առաջանում։
Ֆոսֆոր Հազվադեպ խնդիր։ Բույսը մնում է փոքր, տերևները վառված, մանուշակավուն, կամ կապտա-կանաչ եզրերով, և կարող է շուտ թափվեն։ Ընհանուր աճը քչանում է և բույսը թույլանում։ Ծաղիկ և պտուղը քչանում է։
Կալիում Տերևների ծայրերը և եզրերը դեղնում են և վառված տեսք ստանում, իսկ իրենց տակը սրճագույնավուն մանուշակագույն կետեր հայտնվում։
Կալցիում Բնից դուրս սրճագույն է դառնում և չորանում։
Երկաթ Տերևների երակների արանքը դեղնում է, իսկ երակները մնում են կանաչ կամ մի քիչ դեղնում։
Մագնեզիում Տերևների կենտրոնները կարմրավուն կամ դեղին են դառնում։ Երակների միջև կարող է հայտնվեն չորացած կետեր։ Արմավենիների մոտ հաճախ է պատահում։
Մանգան Վերին տերևները դեղնում են կենտրոնում և երակների միջև, ոչ մի կարմրություն։ Որոշ չափով նման է երկաթի պակասության։
Ծծումբ Երակները իրենց միջև եղած հյուսվածքից ավելի բաց գույն են ունենում։
Ցինկ Փոքր տերևներ և չերկարող ճյուղեր։

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել]